DE FAUNA VAN CORSICA

De kleinste Europese landzoogdieren komen voor op Corsica: vos, wezel, wild konijn, haas, egel, spitsmuis, veldmuis... Het Corsicaanse hert, helaas uitgestorven in de vorige eeuw, werd met succes opnieuw geïntroduceerd in Corsica. Het hert kan worden waargenomen in het Regionaal Natuurpark van Corsica, evenals de moeflon, het embleem van Corsica, een wild schaap dat aanwezig is in de Asco-vallei, evenals in het Cinto- en het Bavella-gebergte.

Als je 's nachts je ogen openhoudt, zie je vleermuizen voorbijvliegen. Vleermuizen zijn kleine, onopvallende, nuttige en ongevaarlijke dieren. Onderverdeeld in 22 soorten, vertegenwoordigen zij meer dan de helft van de wilde landzoogdieren op het eiland. De kleinste vleermuis van Europa, de Pipistrelle, komt hier voor, maar ook de grootste en zeldzaamste: de Noctule.

De gedomesticeerde dieren die u langs de kant van de weg tegenkomt worden beschouwd als Coriscaanse oorsprong. Reeds een lange tijd geacclimatiseerd aan Corsica, ontwikkelde deze dieren kenmerken die eigen zijn aan het klimaat en het terrein.

Dit is het geval bij de Cursinu, een robuust en veelzijdig Corsicaans ras, jacht- of herdershond, met een vaalbruine vacht.

De Corsicaanse geit, acrobaat en rustiek, heeft een lange vacht in verschillende kleuren die het dier beschermt tegen de doornen van het maquis.

De Corsicaanse ooi produceert een stevige, waterdichte en warme wol. Ze wordt gefokt voor haar melk, die vervolgens wordt gebruikt in brocciu en Corsicaanse kazen.

De Corsicaanse koe met de air van een oeros leeft in bijna totale vrijheid en voedt zich uitsluitend met planten uit het maquis.

Het Corsicaanse varken "porcu nustrale" wordt gekenmerkt door zijn kleine gestalte, een verscheidenheid aan kleuren en een gehardheid tegen de Corsicaanse winter. In de zomer leeft het varken op de bergweiden in alle vrijheid en in de winter en herfst voedt het zich vooral met eikels en kastanjes in het struikgewas.

De Corsicaanse ezel was doorheen de geschiedenis van grote waarde voor de bewoners van het eiland. Hij is niet erg veeleisend en weerbaar, maar wel uiterst behendig op de steile paden van het eiland. De ezel is te herkennen aan het kruisvormige merkteken dat het op zijn rug draagt.

Het Corsicaanse paard "Cavallu corsu" of "Paganacce" is een klein en behendig paard met een bruine, pangaré of zwarte vacht. Het is mogelijk de kuddes te doorkruisen in de bergweiden en op de pozzines.

Corsica heeft verschillende soorten hagedissen, salamanders en gekko's.

De Bédriaga-hagedis, een endemische Corso-Sardische soorten, kan u terugvinden over het hele eiland, zij aan zij met de Siciliaanse hagedis.

Er is ook de ‘Hermann's’ schildpad, een landschildpad die houdt van het struikgewas, op het punt van uitsterven in de rest van Frankrijk. Ook de ‘cistude’ schildpad, een kleine zoetwaterschildpad, wordt met uitsterven bedreigd.

In de buurt van de beekjes leeft de Corsicaanse beeksalamander, een kleine inheemse salamander die van rustige wateren houdt.

Er zijn geen adders op Corsica, de enige slangen die je kunt tegenkomen zijn ongevaarlijke kleine slangetjes.

De rode wouw regeert in de lucht, speurt het luchtruim af op zoek naar prooi. Als roofvogel met een spanwijdte van 1,5 m is hij overal in het luchtruim van Corsica te vinden. Hij is te herkennen aan zijn pijlvormige rode staart en zijn driekleurig verenkleed (wit, rood en zwart).

De bange uil vliegt geruisloos voorbij, terwijl de oehoe de hele nacht door piept. Buizerds, slechtvalken, torenvalken en haviken zijn allemaal aanwezig op Corsica.

De grote roofvogels die kenmerkend zijn voor Corsica (steenarend, lammergier, havik en visarend) zijn nog moeilijk terug te vinden. Ze worden met uitsterven bedreigd en maken deel uit van een beschermingsprogramma dat door het regionale natuurpark van Corsica wordt gecoördineerd.

Corsica huist de enige endemische vogel van het Franse vasteland: de Corsicaanse boomklever, een kleine, beweeglijke, 12 cm lange, blauwgrijze, zwart-witte vogel, onafscheidelijk van de laricio dennenboom, waarin hij leeft en waarvan hij de pijnboompitten eet.

De meeste Europese vogels komen ook voor op Corsica: gierzwaluw, merel, lijster, roodborst, mees, zwaluw, goudvink, groenling, vink, gaai, nachtegaal, kwikstaart, tortelduif, gierzwaluw, sperwer, ijsvogel, kraai, raaf...

De kusten en draslanden zijn stopplaatsen voor trekvogels: eend, pijlstormvogel, Europese bijeneter, zilverreiger, hop, oeverloper, reiger, zwaluw, ooievaar, roze flamingo...

De Corsicaanse kust is de enige plaats in Frankrijk waar de Audouin's meeuw broedt. De Corsicaanse kolonie van kuifaalscholvers is een van de belangrijkste van het Middellandse Zeegebied.

Krekels en cicaden tjirpen volop tijdens de zomer. De bloemen worden in het voorjaar bedekt met kevers en veelkleurige vlinders, zoals de Corsicaanse haarstreel, een endemische vlindersoort.

De Coriscaanse bij is ook een karakteristiek instect (Apis mellifica mellifica Corsicaans ecotype). Perfect aangepast aan de milieuomstandigheden en de klimaatschommelingen, weet zij de opeenvolging van seizoenen optimaal te benutten. Voorjaarshoning (clementines, fruitbomen, zonneroosje, eiken, mirte...), voorjaarshoning van het struikgewassen (heide, lavendel, cytis, brem, meidoorn...), kastanjeboomhoning in mei, zomerhoning van struikgewassen (brem, bramen, tijm...), herfsthoning van struikgewassen (aardbeiboom, klimop, inula, sarsaparilla...).

Op Corsica is er een kleine zwarte spin die giftig is: de malmignatte. Hij meet 4 tot 15 mm, en is herkenbaar aan zijn gele, oranje of rode stippen op een zwarte rug. Hij nestelt onder stenen en in oude muren; zijn beet is pijnlijk en potentieel gevaarlijk voor kwetsbare mensen. Zoals alle insecten, bij de spin enkel om zich te verdedigen, wees dus voorzichtig als u hem tegenkomt...